ЗОШТО Е ЗНАЧАЈНО ОДБЕЛЕЖУВАЊЕТО НА ЕВРОПСКИОТ ДЕН НА ЛИТЕРАТУРАТА?

Во време кога границите се сè пофлуидни, а културните идентитети сè почесто се преклопуваат, книжевноста останува еден од најмоќните начини да се зачува, сподели и разбере човечкото искуство. Денот на европската литература не е само симболичен датум во календарот на културните настани — тој е потсетник дека Европа не е само географија, туку и мрежа од приказни, гласови и перспективи што се надополнуваат, предизвикуваат и збогатуваат.

Одбележувањето на овој ден ни овозможува да се потсетиме дека книжевноста не е луксуз, туку потреба. Таа е простор каде што се среќаваат различни јазици, историја и иднина, интимни исповеди и колективни сеќавања. Преку книгите, читателите патуваат низ времиња и простори, се среќаваат со „другиот“ и, парадоксално, се пронаоѓаат себеси.

Во таа насока, посебно значење има проектот Нашите приказни — едиција што обединува дела од современи европски автори, преведени и достапни за македонската читателска публика. Овие книги не се само преводи; тие се покани за дијалог, огледала на заеднички теми, и мостови кон нови светови.

Затоа, на 15 март, за време на нашата претпролетна акција, со особено внимание ги препорачувавме токму овие наслови — книгите од европски автори и од проектот „Нашите приказни“. Преку оваа иницијатива, сакавме да го задржиме духот на Денот на европската литература, да ги доближиме овие дела до што поголем број читатели и да го прославиме доаѓањето на пролетта со нови приказни што инспирираат, поврзуваат и остануваат.

Одбележувањето на Денот на европската литература е и чин на отпор — против заборавот, против културната изолација, против идејата дека приказните се луксуз. Тоа е потсетник дека зборовите имаат моќ да поврзат, да излечат, да инспирираат.

Затоа, нека 15 март стана денот кога книжарниците се плоштади, книгите — гласови, а читателите — патници низ Европа на идеи. Затоа што секоја приказна што ја читаме е и приказна што ја живееме.